Gezinstherapie

Gezinstherapie is een specifieke vorm van psychotherapie. Kenmerkend voor deze vorm van therapie is dat gezinsleden meestal samen in therapie zijn. In de therapie staan de problemen en/of reactiepatronen van een of meerdere betrokkenen centraal.

Binnen een gezins- of familieverband of breder samenlevingsverband beïnvloeden mensen elkaar. Gedachten, gedragingen, gevoelens en verwachtingen ontstaan in wisselwerking met anderen. Belangrijke thema’s zijn de interactiepatronen, de posities en rollen van de verschillende leden alsmede de functies van gedrag. Het kan hierbij om een gecompliceerd proces gaan waarbij problemen kunnen optreden. Bijvoorbeeld: ouders hebben voortdurend ruzie over de opvoeding van de kinderen; een kind krijgt gedragsproblemen op school na een ernstige ziekte van moeder.

Een systeemtherapeut zal de problemen altijd bezien tegen de achtergrond van de wisselwerking met anderen. Ook wordt bekeken wie wat kan bijdragen aan het oplossen van de problemen.

Onderstaand: Informatiefilmpje van de NVRG over Relatie en Gezinstherapie.

Gezinstherapie
Binnen de gezinstherapie werk ik – afhankelijk van de indicatie-  al dan niet geïntegreerd, volgens meerdere systemische stromingen:

  • Structurele stroming
    Indien sprake is van verstoorde gezinspatronen en opvoedingsproblemen.
  • Communicatie- en strategische model
    Bij verstoorde interactie patronen tussen gezins- en familieleden en partners en/of wanneer sprake is van ontwikkelingsfase problematiek.
  • Intergenerationele model
    Bij problemen tussen leden van verschillende generaties rondom thema’s als loyaliteit, rechtvaardigheid en schuld.
  • Narratieve perspectief
    Wanneer er sprake is van veel onbegrip en verwijten tussen volwassen gezins- of familieleden, en er nog weinig onderlinge verbinding gevoeld wordt.

    In het Narratieve model wordt ieder familielid als deskundige aangesproken door de therapeut. Ieder kan zijn/haar eigen verhaal doen waarbij  ieders ervaring er toe doet; er is geen sprake van  ‘één waarheid’. Doordat ieder zijn/ haar eigen ervaringen kan belichten, en door echt naar elkaar te luisteren, wordt er ruimte gecreëerd voor meer begrip, hoop en  respect voor elkaar. Gevolg hiervan is dat onderlinge verbondenheid en vertrouwen in elkaar, eveneens toenemen.

  • Oplossingsgerichte gezinstherapie
    Indien er sprake is van gedragsproblemen van een gezinslid. De focus ligt hierbij op interacties en gedragsverandering, waarbij de nadruk ligt op het versterken van de kracht en de gezonde kanten van het systeem. Indien mogelijk wordt – met het met het oog op extra ondersteuning- het sociaal netwerk bij de therapie betrokken.

Los van bovenstaande hoofdstromingen, zie ik me zelf primair als een integratieve systeemtherapeut die meerdere referentiekaders en methodieken gebruikt. Binnen individuele therapieën maak ik ook gebruik van de verschillende systemische denkkaders.